MUSTHAVES

Είδα τα ωραιότερα κολιέ του φετινού καλοκαιριού!!!

Είναι στυλάτα, κομψά και πάνε με όλα..!

Το ύφος τους είναι minimal και η τιμή τους επίσης!

Όσες αναζητάτε κάτι ιδιαίτερο και απέριττο που να κλέβει τις εντυπώσεις, δείτε τι διάλεξα..

Τα χρώματα αλλά και τα υλικά των κοσμημάτων ποικίλλουν .



Πως σας φαίνονται??

(Ευχαριστώ πολύ τις δημιουργούς: Χάιντη και Αναστασία) 

Staring at the sea

Staring at the sea…

Λατρεύω  τη θάλασσα...

Η μυρωδιά της, ο ήχος των κυμάτων, η αίσθηση της αρμύρας στο σώμα… Όταν κοιτάζεις τη θάλασσα, το μυαλό αδειάζει και η ψυχή ταξιδεύει. Το τοπίο εναλλάσσεται ..δεν είναι ποτέ ίδιο , στατικό. Ένας ζωντανός πίνακας ζωγραφικής ξεδιπλώνεται και αφήνεσαι να παρασυρθείς πότε στο απέραντο γαλάζιο του ονείρου και πότε στο επικίνδυνο μπλε με τρόμο αλλά και λαχτάρα για το άγνωστο.

 

 Έτσι είναι και η ζωή μας..μια θάλασσα. Γεμάτη αντιθέσεις.. Όμορφη αλλά επικίνδυνη, ήσυχη αλλά και  προκλητική , μπορείς να την κοιτάς από μακριά ή να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να βουτήξεις. 

 Το σίγουρο είναι πως δεν θα ανακαλύψεις ποτέ νέους κόσμους , αν δεν απαρνηθείς τη σιγουριά της ακτής...

Feel the wave, Live the freedom

Why Do We Love The Sea?

Sea Lovers...

Νέα Μάκρη, 2013

 Πριν μια βδομάδα, έπεσε το μάτι μου σε ένα απόσπασμα, το οποίο το θεώρησα πολύ σχετικό με τον εαυτό μου:

 "Why do we love the sea? It is because it has some potent power to make us think things we like to think." 

Robert Henri

Μου θύμισε τα νεαρά μου χρόνια. Όταν για πρώτη φορά  μύρισα τη θάλασσα, άκουσα τα κύματα και είδα αυτό το απέραντο γαλάζιο. Τον ενθουσιασμό και το φόβο. Τη λεπτομέρεια για τα πράγματα που ανακάλυπτα, εξερευνώντας  το άγνωστο ανάμεσα στα βράχια. Την ελευθερία. Κάθε δευτερόλεπτο ήταν μια νέα εμπειρία. Ήταν η ανακάλυψη ενός ολόκληρου νέου κόσμου που ποτέ μέχρι τότε δεν ήξερα ότι  υπήρχε. Η θάλασσα είναι ζωντανή, κινείται στον δικό της ρυθμό και μιλάει μια γλώσσα που μόνο τα παιδιά και τα ζώα μπορούν να καταλάβουν. Έχασα αυτό το δώρο με το πέρασμα των ετών, όπως εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να ξεχνάμε όταν έχουμε κάτι δεδομένο…και εστίασα το ενδιαφέρον μου σε άλλες «θαλάσσιες» ασχολίες (μαύρισμα,κλπ).

Μια όμορφη βόλτα

Είχα ακούσει για την «Πλατεία Προσκόπων» στο Παγκράτι, είναι όμορφα, ήσυχα και συνοικιακά. Σάββατο μεσημεράκι και αποφασίζουμε με φίλους να βολτάρουμε εκεί γύρω.Την προσοχή μας τραβάει ένα «κηπάκι» πάνω  στο δρόμο. Καθόμαστε. Πίνουμε ούζο,  δοκιμάζουμε τα νόστιμα μεζεδάκια και απολαμβάνουμε  το απρόσμενο (για τη μέρα) αεράκι. Ωραία αίσθηση να βρίσκεσαι στο κέντρο της πόλης και παρόλα αυτά  να νιώθεις λες κι είσαι διακοπές.

Σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε το εικονιζόμενο γατάκι που σουλατσάρει στα πόδια μας  και εκθειάζουμε  την "καταπληκτική" μας επιλογή εξόδου! Αυτό το μέρος  προσφέρει χαλάρωση και  μια ανεπιτήδευτη ποιότητα . Περπατάμε μέχρι το ατμοσφαιρικό καφέ της φίλης μου της Δανάης ( small 8), λίγο πιο πάνω. Πίνουμε  καφέ και μετά θεατράκι ακριβώς απέναντι!

Small 8