Τόσο εύκολα

Παρατηρώ τους ανθρώπους. Πόσο εύκολα χωρίζουν, ξεχνάνε, πόσο μόνοι είναι..

Ψυχές με φόβο, ορμητικά κλειστές, επιμένουν να ζουν σε φαντασιώσεις, αντί να επενδύσουν στο διπλανό τους.

To χειρότερο, προσβάλλουν το διπλανό τους. Τις συνήθειες του, την πόλη του, τη ζωή του,τους φίλους του,όσα ανασαίνει, οσα πιστεύε, όλα όσα αγαπάει.


Παρατηρώ τα ζώα. Δεν αγχώνονται για το αύριο. Είναι απίστευτα χαλαρά, αυθεντικά, δε μετανιώνουν για ό,τι σου δίνουν. Δεν τους ενδιαφέρει η άποψη κανενός, ζητούν μόνο ζεστασιά, φαγητό και αγάπη. Ποιος είναι τελικά σοφότερος;

Αν συνειδητοποιήσουμε πόσο πρόσκαιροι είμαστε, πόσα λάθη κάνουμε, αν χαμηλώσουμε τη ματιά και την αφήσουμε να φτάσει σε εκείνη του διπλανού μας,αν επιτρέψουμε στην αγάπη να γεννηθεί και ν' αγγίξει αληθινά την ψυχή κοντά μας, τότε ίσως προσεγγίσουμε κάτι στη ζωή. 

Αντί να φωνάξεις στον άλλο, αγκάλιασε τον. Αντί να τον μειώσεις, θαύμασε τον και πές του τι σου αρέσει σε αυτόν. Αντί να του τονίζεις τα λάθη του, τόνισε του τι αγαπάς σε αυτόν. Όλα μπορούν να γίνουν τόσο εύκολα γύρω μας και εμείς τα δυσκολεύουμε λόγω φόβου και εγωισμού. 

Η αλλαγή είναι δύσκολη και απαιτεί χρόνο.Χρειάζεται πρώτα να σπάσεις τα δεσμά μέσα σου.Να αναλάβεις ευθύνες,να πάς κόντρα σε σένα. Να αγαπήσεις και να αποδεχτείς εσένα ωστέ μετέπειτα να δώσεις και στον άλλο.

Η αληθινή αρμονία αποκτιέται μόνο όταν συνειδητοποιείς πως δεν είσαι τίποτα περισσότερο από στάχτες και έπειτα μοιραστείς αυτή την ελευθερία με κάποιον αν αισθάνεται το ίδιο.

Ερωτευτείτε εδώ και τώρα

Έρωτας..αυτό και αν αφυπνίζει πλήρως κάθε αίσθηση! Όμως, την έννοια αυτή συνήθως την συγχέουμε μόνο με τους ερωτικούς μας συντρόφους αλλά κάνουμε λάθος..

Μπορείς να ερωτευτείς τα πάντα..τον αέρα που αναπνέεις, την θάλασσα, ένα τοπίο, ένα μαγαζί, μια κίνηση, μια λέξη..όλα! Και ο έρωτας είναι ό,τι καλύτερο σε οποιαδήποτε μορφή, πιστέψτε με! 

Γι’ αυτό θα ήθελα να σας παραθέσω ένα μέρος από ένα πολύ ωραίο άρθρο που βρήκα σχετικά με το τι αξίζει να ερωτευτείς…

Ερωτευτείτε λοιπόν..Ερωτευτείτε τη διανόηση που πολεμά το αναπόφευκτο, που παθιάζεται, που καίγεται από αγάπη και αγωνία, που βρίσκει τη θέση της όταν ανάβει η μάχη.

Αυτούς που τραγούδησαν το τίποτα δεν πάει χαμένο φτύνοντας το πιο πικρό σφίξιμο της καρδιάς τους.Αυτούς που κλαίνε ξαφνικά και δίχως λόγο.

Ερωτευτείτε τα καφενεία του Γκόρπα, τα μπαρ του καλοκαιριού, τα τραπεζάκια έξω, το τάβλι δύο γέρων έξω απ’ τα άδεια μαγαζιά τους, τα σουβλάκια στα σκαλάκια των πολυκατοικιών, τις μπύρες στα δύο και το κορίτσι που περνάει ρίχνοντας λοξές ματιές.

Τα ξυπόλυτα κορίτσια, τα κορίτσια που δεν ποζάρουν, τα κορίτσια του Ιουλίου, των αόρατων νησιών, τα κορίτσια με τα αλατισμένα μαλλιά και την κόκκινη μύτη. Αυτά είναι ο πραγματικός κόσμος, η αλήθεια, το τέλος και η άκρη του νοήματος.

Ερωτευτείτε την πληγή του κυνηγημένου ξένου. Το φόβο του ανθρώπου χωρίς χαρτιά. Τη μοναξιά του ανθρώπου που πέρασε μέσα απ’ τις νάρκες και τα κύματα, για να πέσει απ’ το λυσσασμένο μαχαίρι του φασίστα.

Αυτούς που βαριούνται να μιλήσουν για τη δουλειά ή τα λεφτά. Αυτούς που σου λένε το αγαπημένο τους χρώμα, το τραγούδι της εφηβείας τους, που θυμούνται το πρώτο κορίτσι που φίλησαν με τρυφερότητα.

Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν μπροστά στο ανέφικτο, αυτούς που πιστεύουν στα θαύματα που δεν έχουν εξήγηση, αλλά ούτε θρησκευτική προέλευση, αυτούς που αγαπούν τον ορθό λόγο επειδή υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το ανάποδο και αυτούς που δεν πίστεψαν σε οτιδήποτε ειπώθηκε οποτεδήποτε σε δελτίο ειδήσεων.

Την πιο μικρή ελιά στην κοιλιά της, τον απογευματινό ύπνο κάτω απ’ το αρμυρίκι ή την καρυδιά, την πιο λεπτή ειρωνεία, το παγάκι, την παρέα που κλαίει γελώντας και τη βουβαμάρα του καταστρώματος της επιστροφής.

Ερωτευτείτε το κορίτσι μου. Κάθε πρωί, κάθεται νυσταγμένη στην άκρη του κρεβατιού με γερμένους τους ώμους και τα χέρια να κρέμονται σαν τεράστιο εκκρεμές. Αυτή η εικόνα είναι η ασπίδα, η μολότοφ και το φωτόσπαθο που κρατάω στη χούφτα μου και με κάνει ιπτάμενο, απίθανο και ανήλικο.

Πηγή:http://tovytio.wordpress.com/2012/10/03/apo_to_bahar/

Camping...Πολυτελείας!

Σας αρέσει να αποκοιμάστε ακούγοντας τη θάλασσα; να μυρίζετε διαρκώς την αρμύρα της; να αντικρίζετε με το που ξυπνάτε τα δέντρα; να αίσθανεστε ένα με τη φύση;

Αν ναι, τότε μάλλον είστε τύπος που θα προτιμήσει και φέτος στις διακοπές του το camping! Σε περίπτωση που δεν έχετε σκηνή, είναι χαλασμένη, πάλιωσε πια ή απλά τη βαρεθήκατε, σας παρουσιάζουμε ορισμένες από τις ομορφότερες πιο ξεχωριστές και πρωτότυπες πολυτελείς

σκηνές που βρήκαμε..

Πρόκειται για είδη camping που μπορεί κανείς να παραγγείλει online μέσω του site: http://www.boutiquecamping.com/

 Αξίζει μία online επίσκεψη στο εν λόγω κατάστημα, καθώς εμπορεύεται εξαιρετικά ευφάνταστα, καλαίσθητα και εντυπωσιακά είδη, δίνοντας μία νέα οπτική χλιδής και design στο ..camping! 

Ρίξτε μία ματία και πείτε μας εντυπώσεις, θα πάθετε πλάκα...

ΥΓ. Οι τιμές απευθύνονται σε άτομα που...... δεν κάνουν camping !

Γευστικές απολαύσεις

Μιλάμε τόσο καιρό για διέγερση των αισθήσεων και δεν έχουμε αναφερθεί σε ένα απο τα στοιχεία, που κατα γενική ομολογία, διεγείρει απόλυτα τις αισθήσεις..την σοκολάτα..και γενικά τα γλυκά!!Είναι ιεροσυλία,σας καταλαβαίνω!
Ε λοιπόν, μόνο για εσάς..ζουμερά νέα! Ακούσαμε για αυτά, τα είδαμε, τα μυριστήκαμε, τα πιάσαμε,τα γευτήκαμε! Το ξέρατε οτι για δυόμιση μόνο ώρες κάθε βράδυ, η πόλη ζεί στον ρυθμό των donuts;Των nanou donuts συγκεκριμένα,που βρίσκονται στην Ελλάδα απο το 1979..!Βέβαια άρχισαν να διαδίδονται εδώ και ένα χρόνο λόγω του εντατικού τους Μάρκετινγκ και του trick με το περιορισμένο ωράριο (19.00-21.30)που προσελκύει τον καθένα!Έχουν καταφέρει να σχηματίζονται ουρές κάθε απόγευμα έξω απο τα πρατήρια τους!Ουρές για donuts θα μου πείτε;Κι όμως!
Εντάξει,δεν είναι και σαν τα donuts του Λονδίνου ,αλλά είναι μια καλή ευκαιρία για να χαρίσει ένας άνεργος πατέρας στο παιδί του ένα γλυκό ή ένα αγόρι στην κοπέλα του για να την γλυκάνει μετά τον τσακωμό τους..
Εκτός από γευστικά, έχουν μια καλή ποικιλία γεύσεων που όλο και μεγαλώνει,και κυρίως ανταποκρίνονται και στις ανάγκες μας απέναντι στην οικονομική κρίση..την ανάγκη μας να μην αφήνουμε πίσω αυτές τις μικροαπολαύσεις της ζωής..Μιλάμε για 0,60 ευρώ το κάθε μεγάλο donut και 2,50 ευρώ το κάθε σακουλάκι του μισού κιλού με 15 περίπου μικρά donuts!
Θέλετε να μάθετε για την ποικιλία; Επισκεφθείτε την σελίδα 
http://www.nanoudonutshouse.com/el/products.html για περισσότερες γευστικές πληροφορίες..Εγώ συστήνω την γέμιση πραλίνα με επικάλυψη μπισκότου! Σίγουρα ένα απο τα πολλά παραρτήματα θα βρίσκετε δίπλα σας, δεν χάνετε τίποτα να πάτε μια βόλτα..καλή σας απόλαυση!
Περιμένουμε και τις δικές σας προτάσεις για φθηνά αλλά καλά φαγάδικα,ζαχαροπλαστία,μπαράκια κλπ..

Changes: Tι κάνουμε όταν ο κόσμος αλλάζει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες?

Αλλαγή.

Την φοβόμαστε όλοι.

Όταν όλα αλλάζουν για τα καλά, πρέπει να αφήσουμε πίσω μας ό,τι είναι οικείο και ασφαλές. Και όταν δεν ξέρουμε πραγματικά τι συμβαίνει - όταν τα πάντα αλλάζουν με τη μία - ο φόβος είναι αναπόφευκτος.

Αυτή τη στιγμή, έχω κάνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Κάποια πράγματα αλλάζουν παρά τη θέλησή μου, άλλα πράγματα αλλάζουν επειδή ξεπερνούν τον αληθινό μου εαυτό. Και θα είμαι η πρώτη που θα παραδεχθώ ότι μη γνωρίζοντας το τι θα συμβεί στο μέλλον, μη γνωρίζοντας ακόμη και πολύ βασικά πράγματα, όπως το πού θα ζω το επόμενο δίμηνο, είναι προκλητικό. Για να είμαι ειλικρινής όσο προκλητικό μπορεί να είναι τόσο περισσότερο φοβίζει.

Και όμως, έχω μερικές πολύ καλές στιγμές. Νιώθω καλά - βαθιά μέσα μου. Έχω ένα αίσθημα ασφάλειας που δεν είχα πριν. Yποψιάζομαι ότι μπορεί να έχει να κάνει με μερικά πράγματα που έχω μάθει για την αλλαγή κατά το τελευταίο έτος.

Και αυτό έχει αλλάξει τα πάντα.

Το άγχος και ο φόβος προέρχονται από την προσπάθεια μας να καταπολεμήσουμε αυτό που είναι. Τα παραπάνω συναισθήματα συχνά δεν έρχονται λόγω της αλλαγής, αλλά από την επιθυμία μας να ήταν τα πράγματα διαφορετικά. Με το να προσπαθούμε και να ξαναπροσπαθούμε να την ανατρέψουμε. Με όνειρα για το πως ήταν το πριν, και γιατί αρνούμαστε να αποδεχθούμε το τι πραγματικά συμβαίνει.

Πρέπει να δεχθούμε ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα.

Η αποδοχή είναι μια επιλογή. Ο λόγος για τον οποίο αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε αυτό που συμβαίνει είναι γιατί νομίζουμε ότι "δεν μπορούμε". Για να το αλλάξουμε αυτό, θα πρέπει να σταματήσουμε την αυτόματη σκέψη-μοτίβο που λέει ότι "δεν μπορώ να το δεχθώ". Και να αρχίσουμε λέγοντας στον εαυτό μας ότι μπορούμε.

Επειδή μπορούμε και θα το πετύχουμε!

Πως θα ήταν η ζωή σήμερα χωρίς κινητό;

Μιας και σπουδάζουμε Μάρκετινγκ,δεν θα μπορούσε να λείπει απο αυτό το blog μια αναφορά στον χώρο του Μάρκετινγκ και της Τεχνολογίας..

Χθές απόγευμα,λοιπόν, άκουσα για ένα video που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας.

Η εταιρεία Qualcomm, κατέχει ηγετική θέση στις τεχνολογίες κινητής τηλεφωνίας επόμενης γενιάς και δημιούργησε ένα σύντομο χιουμοριστικό διαφημιστικό σποτ που απεικονίζει μια ζωή χωρίς κινητά, για να καταλήξει στο ερώτημα: «Δεν είναι η ζωή καλύτερη έχοντας κινητό;»

Όπως είδατε, το video διακωμωδεί τις συνέπειες τις έλλειψης του κινητού τηλεφώνου στον πραγματικό κόσμο..Δε θαμπορούσαμε να δούμε τα email μας, να ανανεώσουμε το status update μας στο Facebook,να Tweetάρουμε,να παίξουμε Angry Birds,να παρακολουθήσουμε βιντεάκια στο YouTube ,να ακούσουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια..

Όμως,είστε σίγουροι πως κάτι τέτοιο ισχύει;Η τεχνολογία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας και σίγουρα έχουμε αποκτήσει πολλά θετικά απο αυτήν αλλά..Μήπως, η ζωή χωρίς κινητό θα ήταν όντως καλύτερη;Μήπως θα δίναμε επιτέλους σημασία και στον διπλανό μας και θα τον συναντούσαμε περισσότερο και δεν θα στηριζόμασταν μόνο στην επικοινωνία μέ αυτά τα μέσα;;

Αναμνήσεις απο το χωριό

Σήμερα είναι του Προφήτη Ηλία,μέρα γιορτινή για το χωριό μου, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι εκεί λόγω υποχρεώσεων..
Πλησιάζουν όμως οι μέρες που θα αντικρύσω και πάλι το χωριουδάκι μου..ένας τόπος κρυμμένος μέσα στους ορεινούς όγκους της Καλαμπάκας, κοντά στο γραφικό Μέτσοβο..Όσοι έχετε χωριό και πηγαίνετε εκεί τα καλοκαίρια, το Πάσχα ή όποτε έχετε ευκαιρία σίγουρα μπορείτε να καταλάβετε την ανυπομονησία μου..Γνωρίζετε τι σημαίνει να έχεις συνδυάσει μυρωδιές, ακούσματα, θέες, μαγειρέματα με αυτό..Και όταν λέω χωριό, εννοώ εκείνο το μικρό χωριουδάκι ψηλά, με τα 2-3 μαγαζάκια, τους λίγους κατοίκους και την ΠΑΡΕΑ..εκείνο που αξίζει όσο χίλιες μεγαλουπόλεις μαζί..

Όσοι ανυπομονείτε να πάτε στο χωριό σας, σίγουρα ξέρετε τι σημαίνει:

1. Η αξία των μυστικών και των κουστομπολιών
2. Οι αξέχαστοι εφηβικοί έρωτες που εκεί μεγαλοποιούνται, δίπλα στα φωτάκια της πλατείας
3. Τα μεθύσια και οι εξομολογήσεις έξω από εκκλησίες
4. Το ατελείωτο ταξίδι μέσα από στροφές για να φτάσεις,με δραμαμίνες  να έρχονται και να φεύγουν, το οποίο όμως σε αποζημιώνει κοιτώντας εκεί τον κόσμο από ψηλά
5. Να ακούς και να ξανακούς χιλιάδες φορές τις ιστορίες από τις γιαγιάδες για το χωριό και τα έθιμα του (αχ, εμείς οι Βλάχοι..)
6. Η έννοια της φιλοξενίας και τα πολλά κιλά στην επιστροφή μετά από το τραπέζι της γιαγιάς γεμάτο πίτες, φαγητά και γλυκά από τα χεράκια της αλλά και οι επιδρομές σε όλα τα σπίτια των συγγενών
7. Η ηρεμία και γαλήνη του μυαλού απλά και μόνο κοιτώντας την θέα και βλέποντας την παρθένα φύση και τα ζώα να κυκλοφορούν ελεύθερα. Έχεις μάθει τι σημαίνει αλεπού,φίδι,σκαντζόχοιρος, αρκούδα και όλα τά άλλα πλάσματα που σου μάθαιναν στα παραμύθια
8. Να μην έχεις τίποτα να κάνεις αλλά ταυτόχρονα τόσα πολλά! Όταν ήσουν παιδί χανόσουν με τις ώρες παίζοντας ανέμελα μήλα, αμπάριζα, κρυφτό και άλλα παιχνίδια που μόνο εκεί τα βρίσκεις ενώ μεγαλώνοντας σου αρκούσε ένα κρασί, ένα τζάκι και φιλοσοφίες μέχρι το πρωί χωρίς clubs και συναφή
9. Τα 24ωρα και βάλε πανηγύρια ,τον 15Αύγουστο συνήθως, που το χωριό φορά τα γιορτινά του! Πρόχειρα τραπεζομάντηλα, κρέατα, ποτά και κλαρίνα ή βιολιά, ανάλογα τον τόπο! να μην σε νοιάζει αν χορεύεις σωστά ή απλά χοροπηδάς σαν το κατσίκι, αρκεί που το κάνεις
10. Οι ατελείωτες βόλτες σε όλο το χωριό και οι ύπνοι πάνω στο τραπέζι δίπλα σε καφάσια με μπύρες απλά και μόνο γιατί δεν θες να πάς σπίτι πριν τις 6
11.  Ο πραγματικός έναστρος ουρανός..και εκεί θυμάσαι τον Σεφέρη «Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν»..
12.  Η Καλοκαιρινή μπόρα..να τρέχεις στην βροχή και να μην σε νοιάζει τίποτα, να θυμάσαι πάντα την μυρωδιά από το μουσκεμένο χώμα

Καλύτερα να μην γράψω άλλα..Σίγουρα όσοι έχετε χωριό,ξέρετε..

Κάποιοι έχουν φύγει..κάποιοι είναι ακόμα εκεί και το τιμούν..σίγουρα πάντως όλοι στριμώχνουν στις αποσκευές τους τις αναμνήσεις απο εκεί..

UP FESTIVAL
25-27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013
ΚΟΥΦΟΝΗΣΙΑ

-Ακούσατε όλοι για το ραντεβού... στην "άδεια παραλία"?????

 - Αυτό που γίνεται 25-27 Ιουλίου στο bar Καλόφεγγο στην παραλία "Πορί" στο πάνω Κουφονήσι...

-Αυτό που διοργανώνεται για 3η συνεχόμενη χρονιά και που δίνει την ευκαιρία σε όλους εμάς (εάν δεν έχουμε μαθήματα μέχρι τον      Αύγουστο..!!) να απολαύσουμε αγαπημένους καλλιτέχνες ( Παυλίδης, Δεληβοριάς, Nalyssa Green, Xaxakes, Leon, Baby Guru, κ.α.)  δωρεάν..

 Mπλουζάκι του Up festival

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, το φεστιβάλ ξεκίνησε σαν ένα πείραμα και πέτυχε. Όπως λένε στο σχετικό site που παραθέτω παρακάτω "Παραμένουμε φίλοι που μαζευόμαστε και περνάμε καλά με τη μουσική που αγαπάμε και τους ανθρώπους που σεβόμαστε, σε έναν τόπο που είναι γιορτή από μόνος του"

Ε λοιπόν, τι περιμένετε; Μαζέψτε 5 ρουχαλάκια (και πολλά λέω), το μαγιό και το αντηλιακό σας και..καλό σας ταξίδι!!

Πάρτε μια γεύση από το teaser του Up festival..

http://www.youtube.com/watch?v=Hs46vYSkEKo&feature=player_embedded

Για περισσότερες πληροφορίες, το site είναι το ακόλουθο: http://www.upfestival.gr/

Όσοι πάτε, περιμένουμε να μας πείτε τι είδατε, ακούσατε, μυρίσατε, γευτήκατε, αγγίξατε...!

Συνέντευξη με ενα αγέννητο παιδί...

Ένα αγέννητο παιδί κρυφακούει τη ζωή των μεγάλων. Δεν ενθουσιάζεται ιδιαίτερα.
-Δεν θέλω να βγω.
-Δεν μου λείπει τίποτε εδώ μέσα.
Έχω φαγητό, ζέστη, και η φωνή τους, όταν είναι ρυθμική και απαλή, με νανουρίζει.
Μου αρέσει να γελάνε – και γελάνε τόσο σπάνια.
Συνήθως παραπονιούνται ο ένας στον άλλον για την Εφορία ή τον λογαριασμό της ΔΕΗ και, τότε
για να με προσέξουν λίγο, τεντώνω τα πόδια μου και κλοτσάω. Στιγμιαία, τραβάω την προσοχή τους.
Τους αναγκάζω να ασχοληθούν με την κίνηση, τη ζωή, με όλα αυτά που οι άνθρωποι ξέρουν ότι είναι σημαντικά μόνο όταν βρίσκονται μέσα στον αμνιακό σάκο, όταν πολλαπλασιάζουν με μανία τα κύτταρά τους. Μετά ξεχνάνε. Πως γίνεται να ξεχνάνε;
Και να θεωρούν ότι ζωή είναι μόνο δουλειά και λογαριασμοί;
-Δεν χωράω εδώ μέσα.
Αλλά μπορώ να γίνω τόση δα, να σταθώ ακίνητη αν χρειαστεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να βγω.
Αυτός ο κόσμος, όπως τον περιγράφουν τουλάχιστον, δεν είναι ένας κόσμος για μένα.
Προτιμώ τη ζεστασιά στον αμνιακό μου σάκο.
Και να ακούω απέξω, πότε πότε, τη φωνή του ανθρώπου που ονομάζεται “Μαμά”.
Τη φωνή του ανθρώπου που ονομάζεται “Μπαμπάς”.
Πριν από λίγες μέρες στόλισαν το δέντρο ακούγοντας τη Νυχτερινή Λειτουργία του Σοπέν.
Το συνηθισμένο μου soundtrack εδώ μέσα είναι οι καρδιακοί παλμοί, η αναπνοή της μαμάς και τα ρεψίματα (από τις πορτοκαλάδες που πίνει).Τη μουσική την έβαλαν για μένα, είπαν, για να ακούω κάτι αρμονικό, κάτι που θα με βοηθήσει να ησυχάσω – τις τελευταίες μέρες έχω λόξιγκα.
Εκείνοι δεν πιστεύουν πια στην αρμονία, ούτε στα Χριστούγεννα, επειδή δεν παίρνουν δώρο Χριστουγέννων. Είναι ένας έξτρα μισθός, αν κατάλαβα καλά. Τους τον πήραν κι αυτό.
Όπως τους πήραν διάφορα άλλα πράγματα που τα θεωρούσαν δικά τους.

Στην Ελλάδα, τη χώρα όπου θα γεννηθώ…
Όλο σου παίρνουν κάτι χωρίς να σε ρωτάνε και χωρίς ανταλλάγματα.
Κάθε μέρα λένε κάτι δυσάρεστο στις ειδήσεις.
Κάτι που σχετίζεται με έκτακτες εισφορές, με απεργίες, με νέα μέτρα
Με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα ομόλογα Δημοσίου.
Με άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, με μετανάστες, με άντρες που χτυπούν μετανάστες.
“Θα πρέπει να φύγουμε από ’δώ”,λέει καμιά φορά η μαμά.
“Και να πάμε που; ” ρωτάει ο μπαμπάς.
“Κάπου που να μπορούμε να την μεγαλώσουμε χωρίς φόβο και θλίψη”,λέει η μαμά.
“Δεν υπάρχει τόπος χωρίς φόβο και θλίψη”,λέει ο μπαμπάς.
“Ναι, αλλά είναι ο φόβος των άλλων, η θλίψη των άλλων” λέει η μαμά.
Τότε ο μπαμπάς γίνεται ανυπόμονος – δεν του αρέσουν οι πολλές θεωρητικές συζητήσεις.
Μετά, ακούγεται μια βαθιά αναπνοή που τελειώνει με το επιφώνημα “αχ”.
Η αναπνοή αυτή λέγεται αναστεναγμός.
Ένα πράγμα που μας έμαθαν στο σεμινάριο ενδιάμεσης ζώνης:
Οι άνθρωποι αναστενάζουν συχνά όταν αισθάνονται ότι οι καταστάσεις τους ξεπερνούν, ότι δεν μπορούν να δράσουν. Μας εξήγησαν, επίσης, ότι θα αγχωθούμε πολύ κατά τη διάρκεια του περάσματος. Ότι θα έχει πολύ φως στον κόσμο, αλλά θα είναι άσπρο και παγερό, κάπως ψεύτικο.
Θα γεννηθούμε κλαίγοντας, επειδή ξέρουμε το “μυστικό” και θα θέλουμε να τους το πούμε, αλλά δεν θα μιλάμε τη γλώσσα τους. Για λίγο καιρό, θα τα ξέρουμε όλα.
Μετά, όσο ακόμη θυμόμαστε τι είναι σημαντικό, δεν θα μπορούμε να τους εξηγήσουμε.
Θα κλαίμε από απελπισία και αυτοί θα νομίζουν ότι πεινάμε ή νυστάζουμε.
Και όταν αρχίσουμε να μιλάμε…Θα έχουμε προσαρμοστεί πια στον κόσμο τους
Και δεν θα θυμόμαστε τι ήταν αυτό το σημαντικό που θέλαμε να τους πούμε.
Θα μάθουμε να λέμε “ευχαριστώ” όταν μας δίνουν κάτι – οτιδήποτε
Και δεν θα θυμόμαστε τι είναι στην πραγματικότητα ο ουρανός και τα αστέρια.
Μόνο τις μέρες των γιορτών θα νιώθουμε κατάνυξη, θα μας έρχονται σκόρπιες εικόνες που εδώ στη Γη τις ονομάζουν “θρησκευτικό συναίσθημα”. Θα στολίζουμε ένα δέντρο ή ένα καράβι από υποχρέωση, για τα παιδιά και θα κοιτάζουμε τα φώτα σαν υπνοβάτες κάνοντας από μέσα μας λογαριασμούς, αναστενάζοντας. Και καθώς μεγαλώνουμε, στη Μικρή και στη Μεγάλη Άρκτο θα βλέπουμε σχήματα, τίποτε περισσότερο.Στο σχολείο, θα ξεμάθουμε όσα μάθαμε πριν γεννηθούμε
Θα ξεμάθουμε ακόμη και όσα μάθαμε μέσα στη μήτρα.

Μετά, η ζωή θα μας ξεκάνει:
Θα ακολουθήσουμε κάποιο επάγγελμα
Θα βρούμε σύντροφο για να κάνουμε και εμείς το δικό μας παιδί
Και όταν θα γεννηθεί δεν θα καταλαβαίνουμε γιατί κλαίει.
Μας είπαν πως, όσο κι αν μας φαίνεται απίστευτο, έτσι θα γίνει.
Θα τρώμε. Θα κοιμόμαστε σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Θα ερωτευόμαστε μερικές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία μας.
Θα αποκτάμε δόντια και μαλλιά, τα οποία θα αλλάζουν, ώσπου τελικά να πέσουν.
Και μετά θα πεθάνουμε. Και μετά θα ξαναρχίσει ο κύκλος.

Ταλαιπωρήθηκα αρκετά εδώ μέσα.
Σιγά σιγά ξεζάρωσα και μπορώ να αντιληφθώ τα πάντα με μεγάλη ενάργεια.
Και τώρα, τώρα που όλα μοιάζουν τέλεια, μου λένε “έλα, μωράκι μου, δεν είναι ώρα να βγεις”;
Ακόμη και αυτό το λένε με αγωνία, η αγωνία είναι το συναίσθημα που υπερισχύει σε αυτή τη ζωή.
Οπότε, γιατί τους φαίνεται περίεργο που θέλω να μείνω εδώ, κουρνιασμένη και ήσυχη;
Φοβάμαι πως τα κόλπα που κάνω με τον ομφάλιο λώρο, τυλίγοντάς τον γύρω από τον λαιμό μου σαν κολιέ, απλώς καθυστερούν κάτι που έχει ήδη αποφασιστεί πριν από μένα, για μένα.
Κάθονται στο δωμάτιο με τον καναπέ, το καταλαβαίνω από τον τρόπο που γέρνει η μαμά πάνω στα μαξιλάρια. Κάνουν πάλι λογαριασμούς για μάρσιπο, σκουφιά και καλαθούνες.
Το σπίτι τους φαίνεται μικρό και δεν είναι σίγουροι καν
Αν θα μπορούν να πληρώνουν το ενοίκιο σε λίγους μήνες.
Που να ήξεραν “τι ωραία που ζει κανείς στο πιο μικρό μέρος του κόσμου”
Και χωρίς να πληρώνει ενοίκιο επιπλέον.
Αναστενάζουν λίγο, κι εγώ κλωτσάω για να τους πω να σταματήσουν επιτέλους να σκέφτονται έτσι
Αλλά δεν καταλαβαίνουν το νόημα της παρέμβασής μου!
Για κάποιον λόγο με θεωρούν χαζό ή άβουλο – δεν ξέρω τι από τα δύο.
Εγώ ξέρω ότι είμαι πιο έξυπνη και από τους δυο τους.
Κι επίσης, λόγω διαίσθησης και πείρας, ξέρω ότι έρχομαι στον κόσμο
Για να τους μάθω πως να είναι συμπονετικοί.
Έτσι, λοιπόν, παίρνω φόρα και κατεβαίνω. Μια ψυχή που είναι να βγει…
Βουτάω με το κεφάλι, η μαμά λέει “νιώθω ένα παράξενο βάρος”
Ο μπαμπάς λέει “πόνο εννοείς”;
Η μαμά απαντάει “νομίζω ότι έσπασαν τα νερά” και μετά λένε όλες τις λέξεις μαζί:
“Βαλίτσα, βενζίνη στο αυτοκίνητο, μαία, γιατρός, πάρε λεφτά, την ταυτότητά σου”.
Ο μπαμπάς οδηγεί, ακουμπά το χέρι του πάνω στην κοιλιά της μαμάς και της λέει:
“Μη φοβάσαι τίποτε“, κι έτσι κατεβαίνω κι άλλο, γλιστράω χαρούμενη σαν ψάρι
Και η μαμά λέει “δεν μπορείς να πας πιο γρήγορα“;

Πηγή: http://ektiesthisi.blogspot.gr

Όχι πια εφιάλτες, μόνο όνειρα

Χθες βράδυ ξύπνησα απότομα έχοντας δει έναν εφιάλτη..Γεμάτη με ιδρώτα και ανησυχία..Είδα ότι ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με το οποίο αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα αυτή την εποχή, πάθαινε κακό..

Εφιάλτης..άλλη μια μαγεία των εκφάνσεων της ανθρώπινης ζωής που με κάνει να αναρωτιέμαι..Πως είναι όλα τόσο αξιοπερίεργα δεμένα μεταξύ τους για να μας ξεχωρίσουν από όλα τα υπόλοιπα όντα;; Πολλές φορές η ζωή με κάνει να απορώ.. είναι όλα τόσο προγραμματισμένα ώστε να υπηρετήσουν έναν και μόνο σκοπό; Από το ανθρώπινο σώμα και τις αντιδράσεις του μέχρι την δομή της φύσης και ναι, ακόμα και τα όνειρα..Και ενώ όλα ήταν οργανωμένα πριν από εμάς για εμάς, εμείς κουραζόμαστε να λύσουμε απλά μικροπροβλήματα που μπορεί να παρεμβάλλονται;  Κάπου κάνουμε λάθος.  

Κάθε βράδυ, στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας, πέφτουμε στο κρεβάτι εξαντλημένοι για να βυθιστούμε στο βασίλειο του ύπνου και των ονείρων. .Κι όμως, συχνά την χαλάρωση αυτή του ύπνου την ανατρέπει ένας εφιάλτης, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει έντονο άγχος ή και πανικό στα θύματά του. Και κάπως έτσι, ο εγκέφαλος μας, η λεγόμενη «μηχανή» των ονείρων αρχίζει να πλάθει τα σενάρια της..

Τα όνειρα που βλέπουμε αντανακλούν τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας. Έτσι, όταν βλέπουμε έναν εφιάλτη είναι γιατί μας χτυπάει ένα κουδουνάκι ακόμα και αν δεν το κατανοήσουμε αμέσως..Προέρχεται από τις βαθύτερες σκέψεις μας οι οποίες δεν εξωτερικεύονται, από απωθημένα παιδικής ηλικίας, από το υποσυνείδητο μας που επιθυμεί να μας αφυπνίσει, από όλα εκείνα που δεν αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας και μας καλούν να το κάνουμε στον ύπνο μας αναβιώνοντας κρυμμένα συναισθήματα ..ουσιαστικά είναι εκεί που εξωτερικεύουμε την κραυγή μας..

Ποια είναι η λύση όμως; Να αντιμετωπίσουμε τις έννοιες μας, το άγχος, τους φόβους και τα προβλήματα μας   στην καθημερινή μας ζωή για να μην μας κυνηγούν ακόμα και στον ύπνο μας, φυσικά! Πόσοι από εμάς δεν λαχταρούν να εισέλθουν στην πύλη των ονείρων και να περιπλανηθούν εκεί σε μια θάλασσα, έναν κήπο, να είναι μαζί με αγαπημένα πρόσωπα και να χαμογελούν;; Χαμογελάστε στον ξύπνιο σας  και θα γίνει και στον ύπνο σας, λοιπόν!Και αφεθείτε στην αγκαλιά του Μορφέα ήρεμοι χωρίς ίχνος ανησυχίας..όπως ένα μωρό..

Υ.Γ: Αλήθεια εσείς..τι εφιάλτες βλέπετε συνήθως;

Καλοκαίρι στην Αθήνα για όλα τα γούστα!

Πω πω μυρωδιές..από την μία γιασεμί..από την άλλη χταποδάκι και θάλασσα..Η καλοκαιρινή διάθεση είναι φανερή παντού και πάντα αυτό τον καιρό! Η πόλη βουίζει στους ρυθμούς του καλοκαιριού και εσύ λιώνεις στην Αθήνα..Μην απογοητεύεσαι! Και στην Αθήνα μπορείς να ανακαλύψεις  οάσεις δροσιάς, γεύσης, τέχνης, απόλαυσης, μα πάνω από όλα αισιοδοξίας και να κάνεις το διάλειμμα από την καθημερινότητα σου και εσύ και να μην απογοητεύεσαι όταν όλοι «ανεβάζουν» φωτογραφίες από νησιά!

Η Αθήνα σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό για να ζήσεις και εσύ το καλοκαίρι σου..Παρακάτω σας έχω κάποιες ιδέες..για όλα τα γούστα!

   

• Κάντε Πικ νικ με σπιτικές λεμονάδες σε καταπράσινα πάρκα ή πάρτε μπύρες βλέποντας τα τρένα να περνούν..και τεμπελιάστε με την ησυχία σας

• Πηγαίνετε σε υπαίθρια καφέ σε ταράτσες με θέα στα πόδια σας ή κήπους και αυλές,bars και night clubs που προσφέρουν απολαύσεις τροπικών παράδεισων.Must τα cocktails

• Επισκεφθείτε restaurants και ταβέρνες –για θαλασσινά μεζεδάκια βεβαίως βεβαίως -για ποικίλα γευστικά ταξίδια

• Μορφωθείτε διαβάζοντας ένα βιβλίο και μεταφερθείτε σε μια άλλη πραγματικότητα μέσω αυτού

• Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, μια βόλτα στο Πασαλιμάνι ή στον Φλοίσβο θα σας αναζωογονήσει . Η θέα της θάλασσας ταξιδεύει το μάτι και το μυαλό, το γαληνεύει, το αδειάζει από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα

• Το πολιτιστικό καλοκαίρι στην Αθήνα είναι επίσης εδώ! Το φεστιβάλ Αθηνών με θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραστάσεις σε διάφορα ανοιχτά θέατρα, πολλά από τα οποία είναι αρχαιολογικά μνημεία  χρωματίζουν κάθε χρόνο τα βράδια μας με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που θα ζήλευαν μεγάλες διοργανώσεις ανά τον κόσμο

• Πηγαίνετε σε συναυλίες ακόμα και άγνωστων συγκροτημάτων

• Πραγματοποιήστε σύντομες ημερήσιες αποδράσεις σε κοντινά νησιά..έτσι θα «ανεβάσετε» και εσείς τις φωτογραφίες σας

• Κάντε όσο πιο συχνά περιπάτους οπουδήποτε με παρέα ή τα ακουστικά σας.Συνίσταται ο πλακόστρωτος πεζόδρομος με τον οποίο ανεβαίνεις από την Πειραιώς στο Θησείο

• Έχετε πάει ποτέ απρόσκλητοι σε party; Όχι; Ώρα να το κάνετε! Πολλά groups διοργανώνουν μαζικά party σε ταράτσες στο κέντρο, κάντε μια βόλτα και δεν θα χάσετε

• Απλά διαμορφώστε την βεράντα, την ταράτσα ή και το σαλόνι σας σε έναν επίγειο παράδεισο. Ένα καλό κρασί, μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με φίλους είναι ικανά να μας χαλαρώσουν και να μας κάνουν να ονειρευτούμε το μέλλον

•  Εκμεταλλευτείτε τα κενά μεσοβδόμαδα για εξορμήσεις σε παραλίες ή σε pool bars..Μια βουτιά αρκεί

• Τελευταίο και καλύτερο!Καλοκαίρι στην Αθήνα χωρίς ταινία κάτω από τα αστέρια, με τον ήχο χαμηλωμένο και τη μυρωδιά από το φρεσκοψημένο pop corn να μπλέκεται με αυτήν του γιασεμιού δε γίνεται! Επισκεφθείτε τα θερινά σινεμά της πόλης μας που καλύπτουν όλα τα γούστα! Κάποια χαρίζουν θέα όπως την φωτισμένη Ακρόπολη, άλλα μυρωδιά από θάλασσα όπως ο Φλοίσβος και άλλα συνδυάζουν ενδιαφέρουσες προβολές με εξαιρετικά φθηνό εισιτήριο

  Αγαπήστε και εσείς την πόλη σας..και περιμένω τις δικές σας προτάσεις για εξορμήσεις στην Αθήνα!

  Υ.Γ: Η φωτογραφία είναι απο ένα απο τα αγαπημένα μου μαγαζιά,το Γιασεμί (Μνησικλέους 23,Πλάκα)

Discover paradise in the Greek Islands....

 Δείτε, ακούστε και ταξιδέψτε απο το σπίτι σας..

Για τις μαγευτικές εικόνες που ακολουθούν προτείνεται η χρήση απαλής, chill out μουσικής όπως αυτή : http://www.youtube.com/watch?v=b4WKtxktv5g

Χαλαρώστε και αφεθείτε στη μαγεία και την πολυτέλεια....

Ψηφείστε και αναδείξτε το ξενοδοχείο που σας ταιριάζει και ζήστε τον επίγειο παράδεισο στα ελληνικά νησιά.. Ποιό από αυτά θα επιλέγατε για τις διακοπές σας ;

Porto Zante Villas & Spa - Ζάκυνθος

Myconian Imperial Resort - Μύκονος

Apanema Resort - Μύκονος

Cavo Tagoo - Μύκονος

Domes of Elouda - Κρήτη

Tsitouras Collection Hotel - Σαντορίνη

C Sky Hotel - Σαντορίνη

Ο πίνακας της ζωής...

85 Seconds Getty Images

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=iGgqEKP0oPc

Βλέποντας αυτό το βίντεο, δεν μπορούσα να μη σκεφτώ πως οι αγάπες μας, τα όνειρά μας, οι άνθρωποί μας, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, τα λάθη μας , ολόκληρη η ζωή μας είναι στιγμές, αμέτρητες ιστορίες...
Μια συγγνώμη , ένα ευχαριστώ , μια καλημέρα απο καρδιάς , μια αγκαλιά, μια καλή κουβέντα δεν κοστίζουν  κι όμως είναι αξίες που διαγράψαμε και συναισθήματα που πνίξαμε, έννοιες άλλης εποχής, που δεν στριμώχνονται εύκολα στον καθημερινό μας μικρόκοσμο.
Ωστόσο , επειδή η ζωή είναι μικρή , πολλές φορές σκληρή αλλά όμορφη , αν υπάρχουν λόγια που δεν έχουν ειπωθεί, ήρθε η στιγμή να τα πείτε, αν έχετε όνειρα, πραγματοποιήστε τα , αν έχετε αγάπη , χαρείστε την απλόχερα και να είστε σίγουροι πως θα σας επιστραφεί...

Ας θυμηθούμε όλοι ξανα πως έχουμε ευθύνη για όσα μας συμβαίνουν, είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά ο καθρέφτης της απάνθρωπης κοινωνίας μας και πως το μεγαλύτερο δώρο είναι η ίδια η ζωή. Το οτι ξυπνάς, αναπνέεις, αισθάνεσαι, είσαι ζωντανός!

Η ευτυχία είναι στιγμές!

Χθες βράδυ αφυπνίστηκε η ακοή μου από παραδοσιακά τραγούδια στην γειτονιά μου..και ναι, είχαμε πανηγύρι για την γιορτή της προστάτιδας Εκκλησίας μας! Ξαφνικά η περιοχή που μένω είχε πάρει μια άλλη τροπή!

Ένα μεγάλο πλήθος κόσμου μας επισκέφθηκε για την βόλτα τους, τις αγορές τους, την διέξοδο τους από τα προβλήματα!Θεία Λειτουργία, φωνές από τα παιδιά ,μυρωδιές από σουβλάκια και λουκουμάδες, παραδοσιακά μουσικά ακούσματα, φώτα από τα ανοιχτά μαγαζιά..όλα δημιουργούσαν ένα τόσο ζωντανό τοπίο μέσα στο δύσκολο κλίμα της πόλης μας!

Το καλοκαίρι είναι, και επίσημα, εδώ και εμείς πήζουμε από θερινά μαθήματα, πολύωρη εργασία, έννοιες,  υποχρεώσεις και κυρίως ο κουμπαράς παραμένει άδειος..Ε και? Μια απλή βόλτα μπορεί να σε γεμίσει όσο δεν φαντάζεσαι!

Θυμηθείτε την λαϊκή ρήση «Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είτε είναι δωρεάν είτε κοστίζουν ελάχιστα» !Με μια χούφτα ευρώ μπορείς να βγεις στους δρόμους της πόλης και να μην σου λείψει  τίποτα, μόνο και μόνο κάνοντας μια βόλτα σε ένα πανηγύρι!

Παρατηρούσα λοιπόν πως έλαμπε το πρόσωπο της κοπέλας που της δωρίζει ο αγαπητικός της ένα δαχτυλίδι με 3 ευρώ από τους  πάγκους, τα πρόσωπα των παιδιών όταν γεύονταν το μαλλί της γριάς ή όταν έβλεπαν τα κουνελάκια, φίλες που τρώγανε πασατέμπο και σχολιάζανε τις ενδυμασίες των γειτόνων,παρέες που κάθονταν σε πλαστικά τραπέζια και γελούσαν με την ψυχή τους και τους μεροκαματιάρηδες που προσπαθούσαν να ευεργετηθούν αλλά και να συμβάλλουν σε αυτή την πολιτιστική εκδήλωση της περιοχής μου..και αναλογίστηκα πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να ζήσει τέτοιες ευτυχισμένες στιγμές χωρίς κόστος με τα αγαπημένα του πρόσωπα και να ξεφύγει από τις αρνητικές σκέψεις που όλοι βιώνουμε καθημερινά; Γιατί που βρίσκεται η ευτυχία; Σε απλές μοναδικές στιγμές..Α!Και σε "εκείνα τα χέρια" που λέει και ο Βέγγος..

Υ.Γ: Σήμερα , ανήμερα της Αγίας Μαρίνας, ολοκληρώνεται το πανηγύρι, μην διστάσετε να έρθετε να συμπανηγυρίσουμε!  

Ικαρία..η θαλασσινή εκδοχή του βουνού!

Μιας και βρισκόμαστε στα μέσα του καλοκαιριού αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα ταξίδι στην Ικαρία που μου διέγειρε τις αισθήσεις..ένα μέρος με ιστορική σημασία, οπού τα μάτια των επισκεπτών αντικρίζουν μια άλλη εκδοχή του χρόνου!

Θα τολμούσα να πω πως δεν έχω ξαναδεί άλλο τόπο να συνδυάζει τόσο αλλόκοτα αλλά ταιριαστά την θάλασσα και το βουνό ,όπως η Ικαρία ! Πολλοί μικροί και γραφικοί οικισμοί, πετρώδεις παραλίες, έντονη βλάστηση και ένα ιδιαίτερο φυσικό κάλος συνθέτουν το σκηνικό. Μάλιστα, το νησί έχει πολλές 'κρυφές' ομορφιές για ψαγμένους όπως μοναστήρια, καταρράκτες, φαράγγια, λιμνούλες..μια άγρια και πρωτογενή ομορφιά στην οποία δεν μπορεί να μην περιηγηθείς!

Όσον αφορά τις παραλίες, συναντάς αμμώδεις αλλά και βοτσαλωτές με νερά πεντακάθαρα! Θα σύστηνα  τις εξωτικές Σεϋχέλλες με τα γαλαζοπράσινα νερά και τους επιβλητικούς βράχους γύρω-γύρω, το Λιβάδι και την Μεσακτή για τους νέους και τους λάτρεις του surfing,τα Θέρμα Λευκάδος για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες και τον όμορφο ποταμό Να με τα ερείπια του αρχαίου Ταυροπόλιου για τους κατασκηνωτές! Όλες τις απόλαυσα εξίσου!

Συνεχίζοντας, περιπλανώμενη στα αμέτρητα χωριά της, αντίκρισα όμορφες πλατείες περιτριγυρισμένες από ταβέρνες, καφενεδάκια και μπαράκια όπου χαλάρωσα και επιτέλους απέβαλλα κάθε έννοια (συστήνονται οι καταπράσινες Ράχες  όπου η  διασκέδαση ξεκινά μετά τα μεσάνυχτα)! Είχα την τύχη, ακόμη ,να πάω και σε πανηγύρι, όπου τα βιολιά δεν σταμάτησαν να παίζουν και ο ικαριώτικος «πράμνιος οίνος» έρεε άφθονος!

Δεν θα σας πω άλλα, απλά βάλτε την στο πρόγραμμα πριν αναπτυχθεί μαζικά τουριστικά, όσο ακόμη κρατάει την παρθένα φύση της και δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας να χαλαρώσει στην Ικαρία..εκεί όπου τα ρολόγια δεν έχουν εφευρεθεί!